We zijn zó getraind om in oplossingen te denken. Voor elke vraag die je hebt, komt er wel iemand met een kant-en-klaar antwoord. "Je moet dit doen," of "je kunt ook dat proberen!" Heb je hier al wel eens aan gedacht? Of, mijn persoonlijke favoriet: "Heel herkenbaar, weet je wat ik toen deed?" En even voor de duidelijkheid, ik doe dit zelf ook continu. Het is mijn default gedrag. Maar ik begin me ervan bewust te worden, en dat is al stap 1. Dit oplossingsgericht denken zie ik ook terug als ik het met anderen over Persoonlijk Kennis Management heb (of zoals ik het noem: mijn Breinpaleis). De eerste vraag die ik dan vaak krijg: "Welke tool gebruik je?! Heb je die nieuwe functionaliteit al gezien?" En dan heb ik het nog niet eens gehad over de GenAI-hype. Non de ju, daar gaat het alleen maar over nieuwe tools. Het is eigenlijk best logisch dat we daar de nadruk op leggen. - Je hebt waarschijnlijk behoorlijk wat tijd in die tool gestopt. - Je hebt bewust gekozen welke je ging gebruiken. - Je staat versteld van wat er allemaal mee kan. - Je bent zo enthousiast dat je anderen ook wil laten zien hoe geweldig het is. Ik snap dat helemaal, Same here! Ik ben precies hetzelfde. Niet voor niets maakte ik er [een cursus](https://www.breinpaleis.com/bouw) over! Het is leuk, en het blijft leuk. Maar ik denk dat veel mensen daardoor de indruk krijgen dat het gebruik van een tool gelijkstaat aan persoonlijk kennismanagement. Nou, dat is dus niet zo. Ten eerste: je kunt een tool geweldig vinden en die tegelijkertijd niet handig gebruiken. Dan is het eigenlijk een veredelde typemachine, en blijven al je notities netjes maar nutteloos in een digitale archiefkast zitten. Ten tweede: het gaat er vooral om wat je erin stopt. In de wereld van AI gebruiken we de term 'Garbage in is garbage out'. Als je slechte, gebiaste data in een model stopt, krijg je er slechte antwoorden uit. En dat geldt net zo goed voor jouw Breinpaleis. De stukjes informatie die je erin stopt, dat is je goud. Als je daar zorgvuldig mee omgaat en alleen de waardevolle informatie verzamelt die voor jou betekenisvol is, kun je uiteindelijk een heel waardevolle bron van kennis opbouwen. (En ben je er ook bewust van dat het voor jouw eigen hoofd precies zo werkt?) Persoonlijk kennismanagement begint dus niet bij de tool. Het begint bij het consistent en waardevol vastleggen van je gedachten en inzichten. Dat klinkt simpel, en dat kan het ook zijn, maar hoe maak je het dan echt waardevol? Maakt het uit wát je consumeert? Nou ik denk dus van niet. Ik denk dat het heel belangrijk is een zo divers mogelijke kijk te hebben van het onderwerp waar je in geïnteresseerd bent. Het gaat er vervolgens om hoe je dat stukje informatie bestempelt. Hoe je het vanuit jouw perspectief benadert. Daarvoor heb ik een framework bedacht: [G.E.Ms](https://breinpaleis.com/gems-in-brilliance-out). De fonkelende, oogverblindende stukjes informatie waar jij je eigen perspectief aan toevoegt. Hier is hoe het werkt: - **G: Genereer**. Schrijf het stukje dat je wilt bewaren voor jezelf op. Formuleer het in je eigen woorden. - **E: Ervaar en Emotie**. Koppel er een gevoel of ervaring aan. Dat helpt je om het beter te onthouden en maakt de droge informatie persoonlijker. - **M: Modelleer**. Plaats dit stukje tussen al je andere kennis. Hoe past het in je bestaande ideeën? Welke verbindingen kun je maken? Dat is het in essentie. En ik durf zelfs te stellen dat als je helemaal geen tool hebt, maar je doet dit wél, je voor de toekomst een stuk beter voorbereid bent dan iemand met een geavanceerde tool die alleen maar losse informatie verzamelt. En het allerbeste nog van dit verhaal: iedereen kan dit doen! Je hoeft er geen tool voor te snappen! Pak gewoon een document, een tabel, een tekst bestandje, voor mij part een whatsapp groep met jezelf. Maar begin in ieder geval met het verrijken van je kennis en sla het op. Die tool, dat is dan stap 2. Maar met Gems als input, komt er absoluut geen rommel uit maar zekersteweten iets briljants!